විහඟ ආදරය
පී.බී.අල්විස්.පෙරේරා මහතා කොළඹ යුගයේ දෙවන කවි පරපුරට අයත් දක්ෂ කවියෙකි.සොබාදහම,ඉරුණු කොඩිය,උක්දඬුදුන්න,රන්තලිය යනු මොහුගේ පදය සංග්‍රහ කිහිපයකි.ඔහු ළමා පද්‍ය රචනා පිළිබඳ ව ද ප්‍රසිද්ධියක් දැරූ කවියෙකි."විහඟ ආදරය" එතුමාගේ නිර්මාණයකි.
පොඩි තුඩු දොඩම් කටු මෙනි හී විදිල්ලෙකි
නෙත් අබ වගෙයි පා පොල් කෙඳි තොටිල්ලකි
පෙඳ වට පියාපත් දේදුනු වළල්ලකි
හේ පැණි කුරුල්ලෙකි ඕ පැණි කිරිල්ලකි
දුව පැන ඉගිලි ගම මුළුල්ලෙහි
යන්තම් පැපොල් පාළුවක් වැනි කැදැල්ලෙහි
රෑ ගත කරන නිතරම එක තුරුල්ලෙහි
මොහු කල් ගෙවති පෙම් ලොව මිණි කැදැල්ලෙහි
කඳු මත ගැඹුරු මිටියාවත ලදලු වැවී
මායා සිහින නිල පාටින් සුවඳ කැවි
පිබිදෙති වසන්තය දැක ඕ උමතු නොවී
ගී ගැයුවාය සිය සැමියා ළගට වේවි
දහවල විඩා පත් වී නිල පඳුරු පිට
සිය රසවතා සමගින් කල ගෙවන විට
ඕ තටු අතර නො තබා මල් කැකුළු හොට
සඟවන්නි ය සැමියා අත්තටුව යට
